Crémant de bourgogne
Crémant de Bourgogne is een mousserende wijn die wordt gemaakt volgens de ‘méthode traditionelle’. Deze vinificatiemethode werd voor 1993 ‘méthode champenoise’ werd genoemd maar deze termen werden door de Franse overheid beschermd om verwarring te vermijden.
Crémant vs Champagne
Zo mag de term ‘champagne’ enkel worden gebruikt door mousserende wijnen die in de regio Champagne worden geproduceerd, en mag in de Champagne de term ‘crémant’ niet worden gebezigd. De mousserende wijnen kunnen zowel brut als sec zijn, en kunnen worden geproduceerd in wit en rosé. In de Bourgogne zijn de gebruikte druiven chardonnay, gamay, pinot noir en alligoté.
Bent u fan van onze crémant de Bourgogne, maar u wenst ook onze Champagne te ontdekken?
Dat kan via:
Champagne Drémont Marroy, Noir de Méandre – House Of Drinks – wijnwinkel Mechelen
Champagne Drémont Marroy, Blanc de Méandre – House Of Drinks – wijnwinkel Mechelen
Gisting
De vinificatiemethode heeft tot doel de gisting van wijn in de fles te laten plaatsvinden, waardoor deze mousserend wordt.
Daartoe worden verschillende wijnen tot een proto-champagne geassembleerd (coupage). Vervolgens wordt deze proto-mousserende wijn op fles getrokken en wordt aan de proto-mousserende wijn een mengesel van in wijn opgeloste rietsuiker, eventueel citroenzuur en wat extra gist, toegevoegd (liqueur de tirage). Deze handelingen resulteren in een tweede gisting op de fles.
Tijdens de tweede gisting, de prise de mousse, kan de druk in de fles oplopen tot 5 à 6 bar. Dit proces vindt plaats in zeer koele kelders gedurende de wettelijk voorgeschreven 60 dagen. Aansluitend worden de flessen enige tijd met de hals naar beneden gelegd. Gedurende deze tijd worden ze regelmatig een slag gedraaid. (remuage). Hierdoor zakt het bezinksel van de tweede gisting in de hals van de fles. Om dit bezinksel te verwijderen bevriest men de hals van de fles om vervolgens de tijdelijke afsluiting te verwijderen (dégorgement).
De fles wordt daarop weer aangevuld met wijn en afhankelijk van de gewenste zoetheid van de mousserende wijn, voor een tweede keer voorzien van een bepaalde hoeveelheid in mousserende wijn opgeloste suiker (liqueur d’expédition). Dan wordt de definitieve kurk op de fles geplaatst en wordt de mousserende wijn opnieuw opgelegd. Tijdens deze laatste opleggingsperiode wordt gecontroleerd of er geen derde (ongewenste) gisting optreedt.